Język polski od gimnazjum do matury. Jak odpowiadać z gramatyki i stylistyki. Cz. I i II

  • Wydawnictwo Filar

Opis

Książki wydane przez Wydawnictwo Filar w 2002 r. to dobry sposób na szybką i skuteczną powtórkę materiału gramatycznego. Adresowane są do gimnazjalistów i licealistów, którzy chcą przyswoić oraz utrwalić wiedzę o języku polskim, samodzielnie przygotować się do sprawdzianów i egzaminów. Służą jako znakomita pomoc dydaktyczna, także dla nauczycieli. Podręczniki są dostosowane do zreformowanego programu nauczania i zgodne z Podstawą programową kształcenia ogólnego.

Fragmenty

* Co to jest fleksja?

Fleksja jest jednym z działów gramatyki. To nauka, która zajmuje się różnymi formami wyrazów, ich odmianą, opisuje też zasady użycia i funkcje form wyrazowych występujących w tekstach.

Gdy rozpoczynacie naukę w szkole, używanie prawidłowych form deklinacyjnych i koniugacyjnych sprawia Wam jeszcze wiele kłopotu. Dopiero liczne ćwiczenia językowe pomagają Wam stopniowo poznawać wszelkie nieregularności w odmianie trudniejszych wyrazów. Dlatego też nauczanie fleksji jest bardzo potrzebne. Dzięki niemu możemy w sposób precyzyjny i poprawny wypowiadać się, świadomie dobierając takie formy językowe, które służą skutecznej komunikacji.

Warto zapamiętać, że pojęcia fleksja używamy również w znaczeniu odmiana wyrazu.

* Co nazywamy deklinacją?

Fleksja obejmuje deklinację i koniugację.

Deklinacją nazywamy odmianę wyrazów przez przypadki. Spytacie - jakich wyrazów? Tylko tych, które możemy w ten sposób odmienić, a więc: rzeczowników, przymiotników, zaimków rzeczownych, przymiotnych i niektórych zaimków liczebnych. W gramatyce taki uporządkowany zbiór przypadków, według których odmieniamy słowa, zwie się paradygmatem. Popatrzcie na podane niżej zestawienie:

DEKLINACJA MIANOWNIK (kto? co?)
DOPEŁNIACZ (kogo? czego?)
CELOWNIK (komu? czemu?)
BIERNIK (kogo? co?)
NARZĘDNIK (z kim? z czym?)
MIEJSCOWNIK (o kim? o czym?)
WOŁACZ (o!)

A teraz przypatrzcie się odmienionym przez przypadki rzeczownikom:

PRZYPADKI

liczba pojedyncza

liczba mnoga

Mianownikkot, pień, lalkakoty, pnie, lalki
Dopełniaczkota, pnia, lalkikotów, pni, lalek
Celownikkotu, pniu, lalcekotom, pniom, lalkom
Biernikkota, pień, lalkękoty, pnie, lalki
Narzędnikkotem, pniem, lalkąkotami, pniami, lalkami
Miejscownikkocie, pniu, lalcekotach, pniach, lalkach
Wołaczkocie! pniu! lalko!koty! pnie! lalki!

* Koniugacja - co przez nią określamy?

Koniugacja jest odmianą czasownika przez osoby. Charakterystyczne dla niej kategorie to tryb, strona, osoba i czas. Spójrzcie na koniugację czasownika mówić w czasie teraźniejszym:

mówić - czas teraźniejszy, tryb orzekający

liczba pojedynczaliczba mnoga
1. osoba (ja)mówię1. osoba (my)mówimy
2. osoba (ty)mówisz2. osoba (wy)mówicie
3. osoba (on, ona, ono)mówi3. osoba (oni, one)mówią


Strony internetowe: INVITO.pl